هر سال در ایران باستان به 12 ماه و هر ماه به سی روز که هر روز دارای نام ویژه ای می باشند و هر ماه به 4 بخش تقسیم می گردد . دو قسمت اول دارای هفت روز می باشد و دو قسمت دوم دارای هشت روز می باشد . در این گونه تقسیم بندی روزهای نخست به نام آفریدگار (خداوند) که به ترتیب اورمزد ، دی بآذر، دی بمهر و دی بدین می باشد جای دارد . چگونگی قرار گرفتن روزها به شکل زیر می باشد:
1- اورمزد، وهمن ، اردیبهشت ، شهریور ، سپندارمزد، خورداد، امرداد.
2- دی بآذر، آذر، آبان ، خور(خیر) ، ماه ، تیر ، گوش.
3- دی بمهر، مهر، سروش، رشن، فروردین، ورهرام، رام، باد.
4- دی بدین، دین، ارد، اشتا، آسمان، زامیاد، مانتره سپند، انارام.
سی روز ایرانی و جشن های چندین هزار ساله
نام های سی روز ماه که از اوستا سرچشمه گرفته ، چم (معنی) هر یک از انها بدین گونه است :
1- اورمزد: ساده شده اهورامزدا
2- بهمن : اندیشه نیک
3- اردیبهشت : بهترین راستی و پاکی
4- شهریور: شهریاری نیرومند
5- سپندارمزد: فروتنی و مهر پاک
6- خورداد: تندرستی و رسایی
7- امرداد: بی مرگی ، جاودانی
8- دی بآذر: آفریدگار
9- آذر: آتنش ، فروغ
10- آبان: آب ها ، هنگام آب
11- خیر(خور) : آفتاب ، خورشید
12- ماه : ماه
13- تیر: ستاره تیر، ستاره باران
14- گوش (گنوش): جهان ، هستی
15- دی بمهر: آفریدگار
16- مهر: دوستی، پیمان
17- سروش : فرمانبرداری
18- رشن : دادگری
19- فروردین : فرو هر، نیروی پیشرفت
20- ورهرام : پیروزی
21- رام : رامش، شادمانی
22- باد : باد
23- دی بدین: آفریدگار
24- دین : بینیش درونی "وجدان"
25- ارد (اشی): خوشبختی، دارایی و خواسته
26- اشتاد : راستی
27- آسمان : آسمان
28- زامیاد : زمین
29- مانتره سپند : گفتار نیک
30- انارام " انغره نام روچنگهام" : فروغ و روشنایی های بی پایان
جشن های برابر شدن روز و ماه ( جشن های ماهانه )
در گاه شماری باستانی (زرتشتیان) در هر ماه که نام روز با نام ماه یکی باشد ، آن روز را جشن می گیرند و برای نامیدن جشن از نام آن ماه با پسوند "گان" استفاده می شود. مانند : روز فروردین از ماه فروردین به نام جشن فروردینگان که نخستین جشن ماهانه می باشد . به این ترتیب تا پایان سال دوازده جشن ماهانه داریم . به اضافه 3 جشن دیگان ، در مجموع پانزده جشن ماهانه داریم .
جشن های بزرگ ایران باستان
1- اورمزد و فروردین ماه : جشن نوروز جمشیدی و آغاز بهار
2- خورداد و فروردین ماه : ششم فروردین جشن زادروز اشو زرتشت و برگزیده شدن آن وخشور به پیامبری.
3- تیر و تیر ماه : دهم تیر جشن تیرگان ، روز آشتی میان شاه ایران و توران در زمان منوچهر
4- مهر و مهرماه : دهم مهر جشن مهرگان ، جشن پیروزی ایرانیان بر ضحاک به سرکردگی کاوه آهنگر و بر تخت نشستن فریدون شاه.
5- مهر و بهمن ماه : دهم بهمن جشن سده ، سدمین روز از زمستان بزرگ به یاد داشتن پیدایش آتش در زمان هوشنگ شاه .
جشن های سالانه زرتشتیان
در فرهنگ زرتشتیان جشن به معنای ستایش و نیایش خداوند است.
1- اورمزد و فروردین ( جشن نوروز)
2- خورداد و فروردین ماه ( زادروز و به پیامبری رسیدن اشو زرتشت )
3- جشن های ماهانه 12 بار در سال ( برابر شدن نام روز و ماه و 3جشن دیگان 5 بار برگزار میشود)
4- شش چهره گهنبار ( شش بار در سال)
5- اورمزد و اسفند ماه
بنابراین زرتشتیان 24 جشن در سال برگزار می کنند.