آیا می دانستید که گاهی به هم می رسیم و می گوییم 120سال زنده باشی یعنی چه و از کجا آمده؟ برای چه نمی گوییم 100سال یا 150سال یا...؟
در ایران قدیم، سال کبیسه را به این صورت محاسبه می کردند که به جای این که هر4سال یک روز اضافه کنند و آن را سال کبیسه بنامند، هر120سال یک ماه را جشن می گرفتند(چون به ازای هر4سال یک روز و برای سی روز می شود صد و بیست سال)و در کلّ ایران جشن برپا بود و برای این که بعضی ها ممکن بود یک بار این جشن را ببینند و عمرشان کفاف نمی داد تا این جشن ها را دوباره ببینند(و بعضی ها هم این جشن را نمی دیدند)، به همین دلیل این جشن را به عنوان بزرگترین آرزو برای یکدیگر خواستار بودند و هرکسی برای طرف مقابل آرزو می کرد تا آن قدر زنده باشی که این جشن باشکوه را ببینی و این به صورت یک تعارف سنتی بی نهایت زیبا درآمد که وقتی به هم میرسیدند؛بگویند 120سال زنده باشی!
باسلام درتهیه مطالب زحمت زیادی کشیده اید120سال زنده باشید.یادداشت مربوط به "اشتباهات غذاخوردن نیزخوب است والبته بایدمنتظراظهارنظرهای کارشناسان مربوطه بودممکن است توصیه های انجام یافته بسته به مزاج اشخاص نتایج متفاوت داشته باشد.
http://haiatmaqol.blogsky.com