سال 1391 خورشیدی «سال داریوش بزرگ» است.

سال 1391 خورشیدی «سال داریوش بزرگ» است.

لحظه تحویل سال 1391 خورشیدی به ساعت ایران: ساعت 8 و 44 دقیقه و 27 ثانیه روز سه‌شنبه 1 فروردین 1391 خورشیدی برابر با 20 مارس 2012 میلادی


ارتباط سال 1391 با داریوش بزرگ:

سال 1391 برابر با دو هزار و پانصدمین سال از آخرین سال شاهنشاهی داریوش بزرگ است و از آن پس فاصله ما با داریوش بیش از 2500 سال خواهد شد و این فاصله هر سال بیشتر نیز خواهد شد. پس به یاد داریوش و بزرگی و افتخاراتی که او برای ما به یادگار ابدی گذاشته، امسال را به نام او می نامیم.

داریوش از 522 تا 486 ق م بمدت 36 سال شاهنشاه ایران بود و سال نو 2500 مین سالگرد آخرین سال شاهنشاهی داریوش بزرگ است.

نوروز دو هزار و پانصدمین سال آخرین سال شاهنشاهی داریوش بزرگ خجسته باد!

 

سال 1391 برابر با دو هزار و پانصدمین سال از آخرین سال سلطنت داریوش کبیر است.

داریوش یکم پسر ویشتاسپ، مشهور به داریوش بزرگ، سومین پادشاه هخامنشیبود. وی در سال ۵۲۲ پیش از میلاد، که شاهنشاهی کشور ایران توسط مغان تسخیر شده بود، با کمک تعدادی از رؤسای هفت خانوادهٔ اشرافی و با کشتن گئومات مغ و یارانش بر تخت نشست. نظام شاهنشاهی ایران را استحکام بخشید و سرزمین‌هایی چند به شاهنشاهی الحاق کرد. تخت جمشید یا شهر پارسه به فرمان او ساخته شد.

داریوش بزرگ از سال 522 تا 486 پیش از میلاد شاهنشاه ایران بزرگ بود. او طی 36 سال پایه های شاهنشاهی ایران را بنا نهاد و بسیاری از جنبه های تمدنی ایران و ایرانیان ریشه در مدیریت و پادشاهی ویژه داریوش کبیر دارد. ایجاد پایتخت های بزرگ و جهانی، ساخت نظام نوشتاری برای ایران، ساخت شاهراه های سنگ فرش که شمال و جنوب و غرب و شرق ایران بزرگ و قلمرو بزرگ شاهنشاهی را به هم وصل می کرد، ایجاد نظام تامین اجتماعی و بازنشستگی 30 ساله و مرخصی با حقوق برای زنان و بکارگیری زنان به عنوان مدیران واحدهای فنی و تولیدی، کوتاه نمودن دست مغان از امور مذهبی ایرانیان و سامان بخشی به دین زرتشت، تبدیل ایران به یک شاهنشاهی بین المللی که در آن بهترین مهندسان و هنرمندان و دانشمندان و کارگران از کشورهای مختلف کار می کردند، ایجاد پول ملی ایرانی «دریک» که سکه های زر جهانی بود، ایجاد نظام مقیاسهای وزن و طول و ایجاد نظام بازرگانی و داد و ستد جهانی، ایجاد ارتش منسجم ایرانی و ایجاد هویت منسجم ملی برای ایرانیان فقط گوشه ای از اقدامات ماندگار داریوش بزرگ است. او طی 36 سال سرنوشت ایران و جهان باستان را تغییر داد و جهان را بسوی تمدن جهانی بشری سوق داد.

از دیگر کارهای بنیادین او، کشف راه های دریایی و ایجاد خطوط دریانوردی از هند تا ایران و تا مصر بود. او فرمان به حفر ترعه‌ای داد که کشتیهای راه افتاده از دریای پارس را به رود نیل و از آن طریق به دریای مدیترانه پیوند می‌داد.

مقبرهٔ داریوش بزرگ در دل کوه رحمت در مکانی به نام نقش رستم در مرودشتفارس (نزدیک شیراز) است و کنار جاده اصفهان به شیراز قرار دارد. پس از جهانگیریکوروش و کمبوجیه ، در زمان داریوش بزرگ سراسر غرب و میانه ی آسیا (آسیای صغیر) جزو قلمرو ایران محسوب می‌گردید.

از داریوش بزرگ قدیمی ترین نوشته های متعددی بصورت کتیبه به جا مانده است که میراث مهم جهانی برای هند و اروپاییان به شمار می آید. مهمترین کتیبه های داریوش، در کوه بیستون، در تخت جمشید و همدان و موزه ملی ایران در تهران است.

 کتیبه مفصل داریوش در بیستون:

سکه طلای داریوش (دریک) با عکش شاه کماندار:

مقبره داریوش در "نقش رستم" استان فارس.

دعای داریوش برای ایران (کتیبه بیستون و تخت جمشید و کتیبه های دیگر):

نمونه ای از تزیینات کاخ داریوش در شوش بصورت آجرهای لعاب دار. چهره ی سربازان پارسی گارد جاویدان (الان در موزه لوور پاریس است!):

نقشه قلمرو ایران زمان داریوش بزرگ:

 نقش مُهر داریوش کبیر (اصل مُهر در موزه روسیه است): در کناره ها به سه زبان نوشته: من داریوش شاهنشاه هستم:

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد